ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ

Θέλω να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη σε όσους δυσαρεστήσω με τούτο το άρθρο που αρνείται το γνωστό και αγαπημένο ρητό, πως «ότι μας συμβαίνει, μας συμβαίνει για κάποιο λόγο».

Φυσικά, αν κάποιος προκαλεί την… τύχη του θα του συμβεί κάτι ανάλογο, όπως σε εκείνον που μονίμως οδηγεί μεθυσμένος και κάποια στιγμή ενδεχομένως χάσει τη ζωή του σε κάποιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

ΙΚΙΓΚΑΙ, ΤΟ ΙΑΠΩΝΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Είναι γνωστό πως η ενασχόληση με ένα χόμπι, θα μπορούσε να  συμβάλει στην προσωπική αυτο-πραγμάτωση, μια βαθύτερη ανάγκη του καθενός να απολαύσει όσα του παρέχονται και να βιώσει βαθιά αγάπη και ευτυχία. Να εκπληρώσει πνευματικές, ψυχικές και σωματικές ανάγκες με συνεπακόλουθο την εσωτερική ηρεμία και γαλήνη, αφού ο κάθε άνθρωπος θέλει να είναι ευτυχισμένος, ή για να το διατυπώσω καλύτερα, θέλει να ζει μια ζωή απαλλαγμένη από τον πόνο.

ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ

«Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», μια ελληνική παροιμία που επιβεβαιώνει την εξαίρεση του κανόνα, διότι κατά τ’ άλλα, οι ελληνικές παροιμίες φημίζονται για τη θυμοσοφία τους. Στην περίπτωση των παιδιών-και όχι μόνο,- κάθε είδους τιμωρητικές πράξεις προσφέρουν μονάχα εικονική συμμόρφωση, φόβο, θυμό, μίσος και πόνο στα παιδιά και δημιουργούν ενήλικες με απωθημένα, οργή και εκδικητικά βίαια ένστικτα. Εν ολίγοις, κάθε άλλο παρά διδακτικές ή παραδειγματικές είναι. 

ΑΠΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ;

Γονείς και προπονητές, αναρωτιούνται αν υπάρχει μια μαγική συνταγή  που δημιουργεί πρωταθλητές.  Νομίζω πως μαγικές συνταγές δύσκολα θα βρει κανείς και σε ψυχολογικό επίπεδο είναι πολύ συγκεκριμένα αυτά που μπορεί να κάνει κάποιος για να βοηθήσει έναν αθλητή να εξελιχθεί σε υψηλό επίπεδο.

Όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερα άρθρα μου, σύμφωνα με της «θεωρία της επάρκειας», το κίνητρο επάρκειας είναι μια έμφυτη ανάγκη στα παιδιά -και όχι μόνο- για αλληλεπίδραση με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον. Μια εσωτερική ενόρμηση, να πειραματίζονται για να διαπιστώσουν αν μπορούν να τα καταφέρουν, να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους και τελικά να απολαύσουν την αίσθηση που θα αποκομίσουν, βιώνοντας συναισθήματα ικανοποίησης. Ως εκ τούτου, η «εσωτερικά κινητοποιούμενη συμπεριφορά» ή αλλιώς «εσωτερική παρακίνηση» ενός αθλητή, είναι η βάση για την καλή του ψυχολογία.

ΠΑΙΔΙ, ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

Οι γονείς με ρωτούν, αν είναι σωστό να παρακολουθούν τις προπονήσεις των παιδιών τους ή είναι προτιμότερο να το αποφεύγουν. Υπάρχουν αρκετές απόψεις περί τούτου και οι γονείς συχνά αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην επιθυμία τους να συμμετέχουν στις δραστηριότητες των παιδιών τους αλλά και την ανάγκη να τους διδάξουν την αυτονόμηση. Έχω την αίσθηση, ότι τις περισσότερες φορές,  τα ίδια τα παιδιά δεν επιθυμούν την παρουσία των γονιών τους στα μαθήματα ή τις προπονήσεις τους και θα αναφερθώ περισσότερο παρακάτω, ως προς αυτό.