ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΥΠΕΡΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

Παρότι, κυριαρχεί η πεποίθηση πως το σύνδρομο υπερπροπόνησης αφορά μονάχα στους αθλητές που ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό -διότι το βαρύ προπονητικό τους πρόγραμμα είναι πολλές φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες ή τις δυνάμεις τους- ωστόσο, αθλούμενοι όλων των επιπέδων μπορούν -εν δυνάμει- να παρουσιάσουν σύνδρομο υπερπροπόνησης. Μάλιστα, λιγότερο έμπειροι ασκούμενοι-σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες- εμφανίζονται πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη υπερκόπωσης, καθώς αδυνατούν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα. Eπιπρόσθετα, ο πόθος για γρήγορη βελτίωση και ορατά αποτελέσματα, τους ωθεί σε υπερβολική προπόνηση με όλα τα συνεπακόλουθα. Επίσης, οι γυναίκες αποδεικνύεται ότι μπορούν να πιέσουν περισσότερο τον εαυτό τους σε αντιδιαστολή με τους άνδρες, κάτι που αυξάνει τα ποσοστά εμφάνισης του συνδρόμου σε αυτές.

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙKH ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ

Στην ελληνική βιβλιογραφία μπορεί κανείς να βρει εξαιρετικά κείμενα που αφορούν στην πρόληψη τραυματισμών των αθλητών και την ενεργή αποθεραπεία αυτών, ωστόσο οι αναφορές στα ψυχολογικά αίτια που δύναται να προκαλέσουν έναν τραυματισμό, είναι πενιχρές.

ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΗΜΑΤΑ

Ο τίτλος του άρθρου αποτελούσε τη μόνιμη δικαιολογία μου, πολύ πριν ξεκινήσω την προσωπική μου ψυχοθεραπεία και αργότερα, μπω στο χώρο της ψυχικής υγείας.

Ενδόμυχα, γνώριζα πως έπρεπε να κάνω κάτι με τα αδιέξοδα της ζωής μου, αλλά φοβόμουν. Το οικονομικό ζήτημα, ήταν το τέλειο άλλοθι που το  ανακαλούσα σε κάθε ευκαιρία, για να δικαιολογηθώ στους άλλους και κυρίως στον εαυτό μου: «ξέρετε θέλω, αλλά… δε μπορώ». Η ερμηνεία αυτής της φράσης είναι: «θέλω αλλά φοβάμαι, τρέμω το άγνωστο, μια δυσάρεστη αποκάλυψη ή επαλήθευση, την αλλαγή που μπορεί να μεταβάλει τελείως τη ρουτίνα της ζωής μου,.»

ΠΡΟ-ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

Σύσωμος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναγνωρίζει τα οφέλη της σωματικής άσκησης στην ψυχική υγεία. Προτείνει δε,  την άσκηση ως μέσο χαλάρωσης, βελτίωσης της ποιότητας ζωής του ανθρώπου αλλά και αντιμετώπισης ψυχικών ασθενειών, όπως η κατάθλιψη και το άγχος.

Όσο πιο πολύ σκεφτόμαστε ένα γεγονός ή ένα θέμα που μας προβληματίζει, τόσο περισσότερο ωθούμε τον εαυτό μας στη βίωση άγχους. Η σωματική άσκηση όσο διαρκεί, βοηθά στον αποκλεισμό αυτών των σκέψεων με αποτέλεσμα την ανακούφιση και την απαλλαγή αυτού του φορτίου για κάποιο χρονικό διάστημα. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια μια σωματικής δραστηριότητας χάρη στην έκκριση  της ντοπαμίνης (ορμόνης της χαράς) στον εγκέφαλο, νιώθει ο ασκούμενος  ευεξία και βελτιώνεται η ψυχολογική του διάθεση. Φυσικά κάθε  σωματική δραστηριότητα συμβάλει στη  βελτίωση της αυτό-εικόνας  αφού η καλή εξωτερική εμφάνιση επηρεάζει θετικά την άποψη του καθενός για τον ίδιο του τον εαυτό.

ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

Στο παρόν άρθρο θα αναφερθώ σε δυο ποινικές παραβατικές συμπεριφορές στον αθλητισμό. Στη σεξουαλική παρενόχληση ενηλίκων και στην παιδική σεξουαλική κακοποίηση, για την οποία οι γονείς πρέπει να είναι ενήμεροι και ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι.

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, στο χώρο του αθλητισμού, άρχισαν ολοένα και περισσότερο να καταγράφονται κρούσματα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Πρόκειται για μια πραγματικότητα, που οφείλουμε ως μέλη κάθε πολιτισμένης κοινωνίας να κατονομάζουμε και να αντιμετωπίζουμε έγκαιρα και άμεσα, καθώς επιβάλλεται, για ευνόητους λόγους, να προστατεύουμε τους αδύναμους.