ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΥΜΑΤΟΘΡΑΥΣΤΕΣ ΤΟΥ ΘΥΜΟΥ

 

Ενδεχομένως να μην έχετε ακούσει ποτέ κανέναν στη ζωή σας, να αναφωνεί: «Θύμωσε, σου κάνει καλό» ή «είναι καιρός επιτέλους να θυμώσεις». Αντιθέτως, μάλλον ακούτε όλη την ώρα: «μη θυμώνεις, μη φωνάζεις». Ο θυμός είναι εξ’ ορισμού ένα άβολο και αρνητικό, βαθιά θυελλώδες και ενοχοποιητικό συναίσθημα που επιδρά καταλυτικά στις λειτουργίες του σώματος. Ασυνείδητα, αυτός που το βιώνει, αθωώνει αυτόν που το προκαλεί και ενοχοποιεί τον ίδιο του τον εαυτό του. Επίσης, ο θυμός είναι ένα δευτερογενές, συχνά, συναίσθημα. Μπορεί να προκληθεί από θλίψη, φόβο και πόνο που αδυνατούμε να εκφράσουμε. Σε κάθε περίπτωση, η αποφυγή του δεν τον ξορκίζει, αντιθέτως, γεννά αναιτιολόγητες εκρήξεις οργής από μικρές-άνευ σημασίας συνήθως-αφορμές, βία, αγχώδεις διαταραχές, κλπ. Αυτό που ίσως δε γνωρίζετε είναι πως ο θυμός μπορεί να γίνει ένα εξόχως χρήσιμο συναίσθημα που όταν αποκρυπτογραφηθεί λύνει πολλά προβλήματα και φέρνει εποικοδομητικές εξελίξεις και αλλαγές στην πορεία κάθε ανθρώπου.

ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΜΙΑΣ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ;

 

Χειραφέτηση, ίσες ευκαιρίες, σπάσιμο της πατριαρχίας, αναγνώριση της διαφορετικότητας, ορατότητα, συμπερίληψη, ποινικοποίηση της ρητορικής του μίσους, τεχνολογική εξέλιξη, όλα τα παραπάνω κι άλλα τόσα αναδείχνουν ένα ερώτημα. Ζούμε στο  κατώφλι της δημιουργίας μιας νέου τύπου κοινωνίας η οποία θα διαφοροποιήσει τους θεσμούς θα αναδιοργανώσει ότι υπάρχει έως τώρα και θα αλλάξει τον τρόπο που σχετιζόμαστε και επιβιώνουμε ως είδος;

Παρατηρούμε εδώ και χρόνια την αλλαγή δομής της διευρυμένης οικογένειας όπου γονείς  παππούδες και παιδιά ζούσαν μεγάλωναν και πέθαιναν μαζί, σαν μια μεγάλη ενιαία οικογένεια. Κυρίαρχη πλέον είναι η πυρηνική αλλά και η μονογονεϊκή οικογένεια και ένας νέος τύπος η θετή οικογένεια, με γονείς που χωρίζουν και τα παιδιά τους ζουν με νέα μέλη και ετεροθαλή αδέρφια.